Stap 29: Spelen met complexiteit
Ik gebruikte deze techniek om een bereik van Friezen die bevatten deeltje wolken op verschillende ordes van grootte variërend van elektronen orbitalen, melkwegstelsels en natuurlijk het heelal zelf te maken.
De meest complexe model was gebaseerd op gegevens van proton botsing van CERN. Het bestand was zo groot dat het crashte de software een paar keer voordat ik heb het om af te drukken. Dan wanneer het uiteindelijk afdrukken, er een onverwachte en fascinerende resultaat was. De doorsnede van alle deeltjes in het midden van het marmer gemaakt een reflecterende iriserende schijf. Mijn hoop is dat ik dit effect en gebruik die het strategisch voortaan afdrukken kunt controleren. Blijf op de hoogte...