Achtertuin aardewerk - een howto in 10 lessen (UPDATE 1) (1 / 8 stap)

Stap 1: Gewoon graven het

'Klei' is meer dan alleen kleverige spul. In feite, is het een term gebruikt om kaliber rock-ish fragments - gewoon een soort bijvoeglijk naamwoord op de schaal van grootte. Leuk klein, medium, large - waarom is er 'extra middellange' niet? -extra grote enz.

Klei is als extra extra extra kleine.

Weet je, de grootste rock-ish functies op aarde zijn bergen, dan hebt u keien, dan steentjes, dan grind, zand en silt en dan klei. In die logica zijn klei componenten gewoon zeer fijne korrelige stukken van bergen. Ze zijn 'verweerd' - ontleend aan weg - die bergen door thermische schokken zoals 'bevriezen & ontdooien cycli', schurende gletsjers, wrijving tussen de rotsen in bergbeken enz., en dan 'uitgehold' - Lees: vervoerd - door water & wind, helemaal tot aan de zee. Van hoog naar laag.

In bergachtige gebieden is er een heleboel verwering en erosie - gevaarlijke omgevingen, je weet - maar één keer in de lagere gebieden dat alles vervoerd gaat materiaal te laten vallen. Deze 'vallen' heet 'sedimentatie', en sedimentatie heeft alles te maken met het gewicht van het materiaal. Hoe lichter het spul, hoe verder het zal worden vervoerd. Hoe groter het spul, hoe dichter het zal worden gestort op de bron - dat is waarom u zelden vinden grote keien in de laaglanden. Er zijn grote keien, natuurlijk, maar ze vallen er door reuzen lang voordat mensen op aarde, in aangepaste kometen aangekomen. Iedereen weet dat.

In laagland is alles wat u vinden zand, slib en klei. En koeien, ook. Maar geen hallucinogene kikkers. Klei wordt vaak gestort in zeer langzaam of helemaal niet, bewegend water. Zodra er beweging, zal het gaan van schorsing en klaar om weer reizen. Het is dat clay, dat zeer fijn materiaal, die we nodig hebben. Allermeest naar de tijd het kan worden gevonden in de buurt van rivieren of rivierbeddingen, of alleen in gebieden waar in de fartest fareness er is nooit geweest een rivier helemaal. In dat geval, was grote kans dat er ooit een zee, omdat de klei is het meest voorkomende sediment op de zee of Oceaan verdieping. Tektonische bewegingen kunnen omhoog tillen kan, en 'zee' 'land'. De grondbeginselen van de geologie in een notendop.

Wat dan ook. Waar ik woon, in de westerse Europese laagland, zijn klei-deeltjes ook nedergelegd door wind, morene deposito's van de fronten van de Scandinavische gletsjers tijdens de ijstijden weg te nemen. Op het moment was dat alles fijn materiaal min of meer gemengde - meer 'zand' zones naar het noorden, meer 'clay-ish' zones in het zuiden en een silt-ish zone tussen hen. Hoe lichter het spul, hoe verder het kan worden weggenomen. Wind of water, hetzelfde mechanisme.

Vanuit die hoek, is Vlaanderen als een stuk van Scandinavië.

Gezien vanuit een andere hoek, is Vlaanderen zoals het vuilnis van Scandinavië.

Wetenschap is over hoeken, soms.

Na de ijstijden, planten recolonised het land en 'bodem' begon te vormen in de nieuwe deposito's. Het water heeft de beste aka klei-deeltjes uit de buurt van de bovenste zones en gestort hen terug een beetje dieper. Lagen, genaamd 'horizonts' werden steeds gevormd: een organische materiaal rijke horizont in de buurt van het oppervlak, een 'arme' horizont van klei net eronder, een 'rijke' horizont van clay onder de armen en dan semi-ongestoord materiaal.

Dat soort kennis was één van de redenen waarom ik begonnen met het bestuderen van de geologie. Mij wilden voor weet het verhaal achter onze landschappen. Ik wilde horen wat de rotsen in de bergen moest mij vertellen, wat de watervallen te zeggen had, wat betekende het fluisteren van het smeltende ijs. En wat voor soort turf was best te brouwen van whisky.

Wat dan ook. In mijn regio, ik weet wat te doen om te krijgen sommige klei: shoveling enkel de bovenste 30cm van de bodem weg.

Pak het in uw handen. Als het mooi saucage-staat is, is er klei in.