Hier is de theorie: het elektrolyseapparaat maakt gebruik van de verschillende Ionische lading op de verschillende atomen in het molecuul te splitsen in de respectieve betalen atomen of moleculen, bijvoorbeeld water wordt opgesplitst in waterstof en zuurstof, omdat in het water molecuul de waterstof licht positief geladen is en de zuurstof is lichtjes negatief geladen. Deze kosten zijn slechts zeer lichte, + 1 elektronvolt (ev) voor elke waterstof en -2 ev op elke zuurstof-atoom. Gewoon voor de vergelijking 1 Elektronvolt is 1,6 × 10−19 Coulombs (c) en 1 Coulomb is de lading vervoerd door een gestage stroom van één ampère in één seconde. De waterstof wordt aangetrokken tot de negatief geladen elektrode of kathode en de zuurstof wordt aangetrokken tot de positief geladen elektrodes of anoden. Op de anoden rul de zuurstof ionen een elektron en obligatie te formulier zuurstof gas, bij de kathoden de waterstof-ionen krijgen een elektron uit de kathode en vervolgens binding aan formulier waterstofgas. Deze overdracht van elektronen van en naar de elektroden voltooit het circuit en kan huidige te stromen. Een katalysator kan worden gebruikt om het proces efficiënter te maken door het verminderen van de energie die nodig is om te beginnen met het proces; de katalysator die ik gebruik is natriumhydroxide in een mix van 1 tot 40 met gedeïoniseerd water. Het water hoeft niet te worden gedeïoniseerd maar het verlengt de levensduur van de eenheid als mineralen en andere dingen niet zal opbouwen op de elektroden.
