Duluth Pack (3 / 5 stap)

Stap 3: Het verhaal van de blauwe doek

Een buidelrat in Nieuw-Zeeland gekauwd een gat in die rode pack. Ik was zeilen rond Hauraki Golf in één van De Gary Dierking outrigger kano's. Ik zat op het strand onder een zuidelijke eiken boom eten mijn eten in het donker met een rode LED-koplamp. Er was een steile helling, zodat het dier in mijn gezicht was. Het was ongeveer de grootte van een voetbal met een staart, maar ze kijken groter wanneer ze van dichtbij je spullen kapot. Hoewel ik daar was, leek het niet om me te zien.
De LED's gemaakt van de critter ogen gloeien, maar blijkbaar het kon zien dat golflengte. Ik betast voor een stick naar de club met. Er is niets vreemder dan zittend op de grond proberen om een dier met scherpe tanden die u recht staren en niet het zien van je club. Totdat hij terug ontwijken de swing springt, kijkt rond quizzically, en komt terug naar de rip-up van uw bagage meer om te stelen uw voedsel. Dat is vreemder. Ik uiteindelijk in geslaagd om het minste contact met de club en het liep weg. Ik hing de pack door een touw zoals jij voor beren en wasberen, en dat goed genoeg was.

Dat oude pack was meestal patches en gaten al. Als ik naar de luchthaven voor de reis, ik liftte trashpicked een UV-bestendig Sunbrella boot luifel te naaien van mijn volgende pack van.
That's why it's got dat leuke franje. Het moet een lange tijd duren aangezien UV niet zal als nylon verzwakken. Na 5 jaar constant gebruik, het doet het goed.