In deze gids worden de constructie en installatie van een "low cost" 3D-printer SLA. Het project begon voor mij tijdens de kerst van het jaar 2014, een tijd toen ik bezig met een ander project dat volledig geabsorbeerd me. Tijdens de vakantie besloten heb ik (onbewust) om te leiden zelf met het idee van het creëren van een printer die op basis van lichtgevoelige hars technologie. Het idee was om een UV-laser module gemonteerd op een centrale gezamenlijke controle en kantelen naar alle verkooppunten van het plan. Na zijn klaar en zet in werking, realiseerde ik me dat het verscheidene problemen. Een van de grootste problemen is gerelateerd aan de precisie van de beweging (hoewel de economische stepper stuurprogramma's kloof stappen vele malen, de enkele uitvoeringen is niet betrouwbaar zijn voor de betrokken actie), een ander groot probleem is de vervorming van de lichtbundel wanneer het het honk bereikte en kan verschillende vormen aannemen afhankelijk van waar het is. Na sommige tests en afdrukken niet erg bevredigend besloten heb ik om over te schakelen naar traditionele Cartesiaanse architectuur.
Tot slot, het hele werk dat naïef dacht dat ik in januari, sluiten duurde drie maanden, maar ik was blij met de resultaten! Op dit moment beter om een stap terug en een beetje praten van de SLA-Druktechniek. Dit soort afdrukken is gebaseerd op het beginsel dat het mogelijk is te katalyseren van een kleine hoeveelheid hars door te raken het met een coherente lichtbundel van fotonen. De harsen die beschikbaar zijn op de markt voor dit doel zijn gevoelig voor ultraviolet, 405nm. Ik heb de natuurlijke makerjuice gebruikt met tevredenheid. Dit betekent vanuit het praktische oogpunt katalyseren laag voor laag met behulp van een UV-laser, waarbij elke laag vertegenwoordigt een deel van het object dat we willen bereiken. Als u wilt het katalyseren van een laag van de gewenste dikte (bijv. 0,1 mm), zijn er twee basistechnieken. Een techniek is om het katalyseren van de lagen op een plaat die geleidelijk aan in een tank vol hars afdaalt, elke bovenlaag katalyseert over de vorige. De vloer zal altijd dalen van dezelfde grootte met betrekking tot de hars oppervlak, dat komt met de dikte van de laag overeen. Een tweede methode (degene die ik koos) biedt een UV-transparante vaartuig, met de hars en onder de laser die de hars katalyseert. Om te bouwen van het model, verplaats de printer het vlak binnenkant van het schip, zodat de gewenste dikte tussen het vliegtuig zelf en de onderkant van de tank. Tussen een laag en de volgende, het vliegtuig wordt opgeheven en het stuk moet blijven, zodat de vrije ruimte voor de volgende laag. Beide methoden zijn geldig, maar hebben verschillende problemen. De eerste methode vereist een tank met een volume gelijk is aan de maximale bouwen volume en gevulde ten minste tot de hoogte van het stuk (een probleem voor degenen die niet vaak gebruikt de hars die lang blijven zou of u moet het regelmatig verwijderen). Het vereist ook een betrouwbaar systeem om te controleren van het niveau van hars en het zinken van de vloer, omdat het volume kleurvariatie die ondergaat de hars die katalyseert heeft op het resultaat. De tweede methode is meer eenvoudiger maar ook ondergaat op een aantal problemen. Het meest irritante is het feit dat de hars voldoet wanneer katalyseert zowel aan de plaat en naar de onderkant van het vaartuig, wanneer het plan lift naar de volgende laag is nodig om ervoor te zorgen dat het materiaal blijft gekoppeld aan de plaat en niet naar de tank vloeit, anders het afdrukken mislukt. Om dit te vermijden die we willen maken van een fonds in het schip maar transparant zijn voor UV, aangezien de laser via het passeren moet. Het is ook belangrijk om te voorkomen dat de "sucker-effect", die resultaten wanneer het proberen om het loskoppelen van twee oppervlakken aanhanger, een kracht loodrecht op het vlak. Voor dit naar verwachting in de printer een beweging van kantelbaar bad, het hars uit het vliegtuig vanaf een rand verwijderen.
