Stap 4: Kampala Living
Het verkeer is waanzin. Paola beschreef het als een soort georganiseerde chaos, maar het was moeilijk om te zien van de organisatie. De hoeveelheid activiteit die altijd gebeurde overweldigd me, maar ik was altijd verbaasd hoe Frank heel terloops liep door kruispunten waar ik was zeker dat we zouden worden gedood. Op één punt Frank nam ons naar de centrale markt in Kampala. De plaats was helemaal vol met mensen in een enorme doolhof. Ik moest mijn oog houden op Frank te allen tijde, want als ik keek naar beneden, hij kon een hoek draaien en zijn gegaan. Het gebeurd zodra waar verlies ik hem en Emi. Ik stopte, besefte dat ik had geen idee waar ik was, en raakte in paniek. Natuurlijk vond hij me na ongeveer 30 seconden. Ik denk dat het is gemakkelijk te herkennen van de lange, magere blanke man met een paniek look.
Oeganda wordt voornamelijk bewoond door een jonge generatie. Het lijkt alsof iedereen in hun vroege 20s of jonger is. Clubbing is een grote activiteit er en vele nachten die ze tot het ochtendgloren dansen zult. Ik ben niet de man van een groot feest. Ik zijn nooit geweest. Een nacht ik ging naar buiten clubbing met het team van dorp energie en het was een leuke tijd. Het voelde surrealistisch om te dansen in een Oegandese club, met iedereen (waaronder ikzelf) schreeuwen uit de lyrische gedichten aan 50 Cent's P.I.M.P.. Er waren een heleboel momenten als deze. Ervaren van Amerikaanse cultuur door het oog van deze jonge Afrikanen. Hip hop cultuur is enorm en ik zou hebben gesprekken met Frank over wat onze favoriete rap bands zijn. Hij was altijd verbaasd wanneer hij zou iemand die ik nog nooit gehoord van een naam.
Iedereen ontmoette ik in Oeganda waren uiterst vriendelijk. Wonen in dorp energie, vielen u zeer snel de Gemeenschap er. Er was een kleine markt rechts naast de deur gerund door Mama Ellen. Ze is een oudere dame die een absolute verrukking. Wanneer ik wil lopen door, ze roepen een groet aan mij en zenden mij op mijn manier met een zegen. Naast Mama Ellen was Julie's Restaurant. Julie leek te zijn een instelling in de Gemeenschap. Ze zou buiten koken hele dag en ik zou haar dragende platen van voedsel aan verschillende mensen in de buurt zien.
We kregen in de stad inhuren motorfiets-taxi's, of boda-bodas. Rijden op een boda was één van de meest opwindende en angstaanjagende delen van wezen in Oeganda. U zou worden wikkelen uw manier door verkeer, een reservekopie maken van bochten met enorme halffabrikaten komen aan uw kant. Ik hield moetend aandacht besteden aan mijn knieën om ervoor te zorgen dat zij door een spiegel kant zou krijgen snagged. U zou om het even wat en alles wordt getrokken door boda-boda. Volledige meubilair sets, geiten, een gezin van 4, talrijke grote zakken graan, alles.
