Stap 1: Statististical Process Control
Om te begrijpen van de SPC is het noodzakelijk om te begrijpen van de volgende voorwaarden:
Nominale is de exacte meting die u probeert te bereiken. Maar in werkelijkheid niets is ooit perfect. Er is variatie in alle processen, de tolerantie stelt de grenzen van hoeveel variatie aanvaardbaar is. De specificatie ondergrens (LSL) en de bovengrens van specificatie (USL) zijn de grenzen van de tolerantie.
De betekenen is het rekenkundig gemiddelde van een set waarden, of distributie. De mediaan is het punt waar de helft van de waarden lager zijn en de helft meer zijn. De modus is de meest voorkomende waarde. In een ideale situatie de nominale, gemiddelde, mediaan en de modus zal alles hetzelfde zijn. Kunt u een ruwe schatting van hoe consistent is uw proces uitgevoerd door ze te vergelijken.
Vermogen van het proces (CP) is de meting om te bepalen of het proces kunnen houden van de toegelaten toleranties. Vind je de CP vindt u eerst de standaarddeviatie. Het gemiddelde + (standaarddeviatie * 3) geeft u de bovengrens controle (UCL). Vervolgens vinden de ondergrens controle (LCL), gemiddelde - (standaarddeviatie * 3). Het vermogen is de verhouding van de grenzen van de specificatie over de grenzen van de controle, (CP = (USL - LSL) / (UCL - LCL). Als de CP gelijk is aan een de controle grenzen precies binnen de grenzen van de specificatie past.
Wilt u het groter dan een om u enige ruimte voor fouten. De reden voor het gebruik van +/-drie standaarddeviaties liggen immers in een normaalverdeling 68,2% van de waarden de standaarddeviatie 1 zal vallen. 95,5% zal dalen binnen 2 standaarddeviaties en 99,7% binnen drie zal vallen. Deze cijfers zijn wiskundige constanten bekend als de Empirische regel. Aangezien de hoeveelheid variatie stijgt zal ook de standaarddeviatie toenemen.
CPK is de meting van hoe goed gecentreerd de gemiddelde is aan de nominale, als ze identiek zijn de CPK zal gelijk zijn aan de CP. Meer variatie tussen de twee in beide richtingen zal resulteren in een lagere CPK.
De meest gebruikte in de industrie standaard is een CPK van 1.3.
De wiskunde hier vermeld wordt ingewikkeld, maar het is gemakkelijk om te schatten. Met een normale verdeling over de helft van de tolerantie met gemiddelde gecentreerd op de nominale midden zullen uw CPK ongeveer 1.3. Een gelijkmatige verdeling over het midden de helft van de tolerantie met gecentreerd op het nominale gemiddelde krijgt u een CPK van ongeveer 1.1. Als de CP en CPK beide gelijk zijn aan precies één 99,7% van de onderdelen zullen binnen de tolerantie. Anderzijds. 3% zal zijn slecht.