Stap 1: Een mogelijke controle-Circuit
Eerste enkele algemene gedachten over het controle-circuit.
De eisen van het controle-circuit zijn eenvoudig in dat we moeten onze super condensator tot ongeveer 2 volt laden en iets in de range van 1,9 tot 2.2 volt zou fijn zijn. Meer dan dit kan steeds te hoog voor de uurwerkmechanisme en lager dan dit niet opbouwen van voldoende lading betekent om de klok te doorlopen van de uren van de duisternis. Ideaal moet het controle-circuit zelf niet zelf verbruiken geen onnodige energie als we proberen om het opruimen elke restanten van energie onder omstandigheden met weinig licht. Onder geen beding kan de spanning stijgen boven 2.7 volt, die de super condensator vernietigen zou worden toegestaan.
Een conventionele oplossing zou zijn de eenvoudige schakeling weergegeven in het diagram gebruikt waarboven een NPN-transistor als een volgeling van de emitter. De spanning die op de emitter is 0,7 volt lager is dan die op het honk en omdat de weerstand/Zener-diode combinatie 2.7 volt op de basis plaatst krijgen we onze 2 volt uitgang op de emitter in rekening te brengen van onze super condensator. R1 stelt de staande huidige via de Zener-diode en R2 vertegenwoordigt een soort belasting. Voor degenen die wordt bereid zijn om te experimenteren een 2.7 Volt Zener-diode zou fijn zijn maar ik koos voor een iets goedkoper systeem dat een beetje flexibiliteit en dit toelaat weergegeven in de volgende stap.
