Stap 4: Koffie gronden rechtstreeks aan de bodem toevoegen
Koffie gronden bevatten stikstof, calcium, magnesium, fosfor, kalium en trace hoeveelheid mineralen met inbegrip van de koper. Deze voedingsstoffen steun van de plant groei. Onze bodem houdt ook de koffie gronden voor deze reden.
Veel tuinders veronderstellen dat koffiedik zuur zijn, maar dit niet experimenteel geldt. De pH van ontbindend koffiedik in deze experimenten die varieerden van 4.6 (licht zure) tot 8.4 (enigszins alkalisch). De pH ook na verloop van tijd verandert en u moet er niet van uitgaan dat het altijd zuur zijn zal. Onderzoek toont aan dat de pH van de gronden naar neutraal, neigt zoals het verteert.
Oude koffiedik zijn bevonden door boeren tot enkele van de grootste meloenen, tomaten en wortelen. Koffie gronden toevoegen vitaminen, mineralen en stikstof aan de bodem zodat de groenten enigszins en minder gevoelig is voor insecten besmetting zijn.
De regenwormen en de wormen van alle typen hou de gronden als ze dienen als voedsel voor hen. De wormen ontlenen voeding uit de grond en dit verhoogt hun productie waardoor de beluchting van de bodem, door sloop het, mengen in de lucht, en hun uitwerpselen van de worm. Dit op zijn beurt verbetert de bodemstructuur, waterstroming, voedingsstoffen in de bodem, en uiteindelijk verhoogt de plantengroei.
Wat betreft de bodem-overgebrachte ziekten lijken koffiedik te onderdrukken van sommige gemeenschappelijke schimmel rots en wilts (Fusarium Pythium en Sclerotinia) evenals sommige bacteriële pathogenen (E. coli en Staphylococcus).
Geleidelijk geven uw planten een dosis van koffie gronden. Begin uit door te geven van uw planten slechts een kleine hoeveelheid van de koffie gronden. Probeer gewoon een theelepel rond de basis van de plant, niet naast de stam, maar onder haar infuus lijn en zachtjes kras in het oppervlak van de bodem, niet meer dan 1 inch diep. Wacht een week en probeer het opnieuw. Na een paar weken verhogen of verlagen van het bedrag of niet geven elke afhankelijk van wat uw bedrijf doet.
