Stap 7: Concept V2: vrije menselijke Hand
Zodra dat concept werd bewezen enigszins functioneel, voelde ik me ervan overtuigd dat we iets groters doen konden. Ik werd geïnspireerd door Tomohiro Tachi de generatieve vrije vorm ontwerp en wilde maken van een shape waarnaar het houdings-en bewegingsapparaat. Het eerste concept was een verkleinde menselijke hand gemaakt van 150 stutten, welke blijkt dat was een beetje overdreven voor de scope van het project.
Ik ontdekt snel dat het grote aantal palen en kosten van de vereiste hardware geregeerd deze optie uit, en niet te vergeten de complexiteit van het ontwerp. Het gedaan meer zin om te gaan met grotere stutten en besteden minder tijd en geld te maken met de hardware, en zich meer richten op het stuk zelf.
We geprobeerd om een hand-achtige vorm door het aanbrengen van vier strut & icosaëder modellen. Dit bleek te zijn een unstable techniek maar sommige hilarous modellen gepresenteerd.
Mijn mentor PK geadviseerd dat de menselijke hand een letterlijke metafoor was. Er is een bekende geschiedenis van de schalen dingen in de kunstwereld, maar het was niet conceptueel uitdagend. Hij vroeg me 'Wat kan uw baksteen doen dat anderen niet kunnen?'
Tijd voor een nieuwe richting. Dit betekende een belangrijke mijlpaal in het project: we hadden een bos van afzonderlijke cellen gebouwd maar ontbrak een totale connectiviteit. Het was niet een stabiele vorm: Ik had nog steeds veel leren om te doen met betrekking tot de fundamenten van tensegrity.
